لمس فیزیکی شخصی و مکرر احساس درد و اضطراب را کاهش می‌دهد
آغوش گرم، نوازش ملایم و لمس آرامش‌بخش؛ این رفتارهای لطیف فیزیکی شاید کم‌اهمیت به نظر برسند اما مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که برای سلامتی و شادی ضروری هستند.
محققان با تحلیل بیش از ۲۰۰ مطالعه به مزایای متنوعی دست یافتند که تماس انسانی فراهم می‌کند. از کاهش درد و اضطراب گرفته تا افزایش رشد نوزادان آسیب‌پذیر، جزو مزایای تماس انسانی هستند.
از در آغوش کشیدن تا ماساژ درمانی
نتایج این تحلیل فراگیر در ژورنال نیچر منتشرشده است.
محققان آلمانی و هلندی درمجموع ۲۱۲ مطالعه را بررسی کردند که شامل داده‌های حدود ۱۳هزار نوزاد، کودک و بزرگ‌سال بودند. افرادی که در طول آزمایش تماس فیزیکی را تجربه کرده بودند، با افرادی که از این تجربه محروم بودند، مقایسه شدند.
تماس فیزیکی گونه‌های مختلفی داشت و شامل تماس انسان با انسان، انسان با حیوان، انسان با اشیاء و انسان با ربات می‌شد.
یکی از مطالعات نشان داد که ۲۰ دقیقه ماساژ ملایم روزانه به مدت ۶ هفته باعث می‌شود که سطح پرخاشگری و استرس در افراد سالخورده‌ای که از زوال عقل رنج می‌برند، کاهش پیدا کند و در آغوش گرفتن می‌تواند به کاهش هراس ستیز و گریز در افراد مبتلا به حمله پانیک کمک کند.
ک کار آزمایی بالینی نیز نشان داد که دانش‌آموزان مبتلا به اختلال کم‌توجهی و بیش‌فعالی با دوبار ماساژ درمانی ۲۰ دقیقه‌ای در هفته، خلق‌و‌خوی بهتری یافته و تحمل بیشتری برای ماندن در کلاس پیدا می‌کنند.
ظرافت‌های لمس‌درمانی موفق
اعضای تیم تحقیقاتی دریافتند که دفعات لمس مهم‌تر از مدت زمان آن است.
محققان گفتند: «افزایش مدت زمان لمس تأثیری روی بهبود سلامتی افراد ندارد و نشانه‌هایی از تأثیر منفی روی کورتیزول و فشار خون در بزرگسالان مشاهده می‌شود.»
براساس یافته‌های این مقاله، تحریک مفرط سیستم عصبی سمپاتیک می‌تواند هیپوتالاموس، هیپوفیز و غدد فوق کلیوی را درگیر کند.
محققان لمس‌درمانی کمتر از پنج دقیقه را آزمایش کردند؛ اما مشخص نشد مداخلات کوتاه‌مدت به اندازه ماساژ ۲۰ دقیقه‌ای مؤثر هستند یا خیر.
نوع لمس نیز بیشتر از مدت زمان آن روی سلامتی تأثیر مثبت می‌گذارد. برای نمونه، لمس کردن سر مؤثر از لمس کردن بدن یا بازوها بود.
هویت فردی که لمس‌درمانی را انجام می‌دهد، فقط در مورد نوزادان حائز اهمیت بود؛ در نوزادان مشاهده شد که لمس والدین مؤثر از لمس درمانگران است.
لمس انسانی مؤثرترین عامل برای دستیابی به مزایای سلامتی بود. لمس رباتیک، که در جریان همه‌گیری کووید-۱۹«برای رفع نیازهای فیزیکی افرادی که ارتباطات اجتماعی کوچکی داشتند» بر سر زبان‌ها افتاد، به اندازه لمس انسانی روی سلامت روان انسان تأثیر نمی‌گذاشت.
با این‌حال، لمس اشیاء مانند در آغوش گرفتن حیوانات عروسکی یا پتوی نرم در برخی موارد با احساس حمایت و بهبودی همراه بود. محققان معتقدند که این موضوع باید بیشتر مورد بررسی قرار بگیرد.
